وحدت جهان اسلام، باید توسعه و پیشرفت جهان اسلام را افزایش دهد
تاریخ انتشار: ۱۱ مهر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۸۱۰۸۰۵
حجت الاسلام و المسلمین حسین بنیادی عضو مجمع عمومی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم در گفت وگو با خبرنگار حوزه اندیشه خبرگزاری تقریب ضمن تبریک به مناسبت هفته وحدت با اشاره به توجه بر معیارهای ایجاد تقریب و وحدت، اظهار داشت: آیات ، روایات و همچنین سیره ائمه اطهار و نبی اکرم بسیار مهم است؛ در موضع وحدت امت اسلامی، معیارهای نزدیکی به هم و در بعد مذاهب و فرقه های مختلف اسلامی در جامعه و تفکرات و جریاناتی که در جامعه وجود دارد، باید مورد توجه قرار گیرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
حجت الاسلام بنیادی، افزود: مواردی باعث شده در بین مذاهب اسلامی در تاریخ اختلاف بیشتری صورت گیرد؛ باید برای ایجاد وحدت اسلامی معیارها و اصول اسلامی را در نظر گرفت و از موارد حاشیه و فرعی دوری کنیم.
استاد درس خارج فقه و اصول حوزه علمیه قم، عنوان کرد: جریان ها و گروه های اختلافی که در جامعه اسلامی هستند؛ با پر رنگ کردن فرعیات و به عنوان اصل جلوه دادن آن اقدام به اختلاف افکنی می کنند، باید از این اقدماات پرهیز شود زیرا در واقع اصول وحدت اسلامی یگانگی پرودگار ، قرآن ، پیامبر اسلام و همه محتویات آن است.
وی تصریح کرد: ما اگر به قرآن بنگریم کلمه اختلاف برانگیز که در جوامع اسلامی باشد مشاهده نمی کنیم فلذا باید قرائت واضح قرآن کریم را مبنا قرار داده و بر وحدت عمل کنیم.
وی در ادامه خاطر نشان کرد: نکته ای که هست در موضوع وحدت امت اسلامی کاملا متوجه عالمان و متفکران جهان اسلام می شود، آن است که سیاسیون در تمام ادوار و کشورها و مناطق مختلف به دنبال منافعی هستند که گاهی با اسلام تطابق دارد و گاهی ندارد و به نفع اسلام و مسلمانان نیست، متأسفانه این موضوع موجب عمیق تر شدن اختلافات شده است و کار را به جایی رسانده اند که وحدت اولویت اول جهان اسلام شده است.
وی در پایان تاکید کرد: هر گاه نخبگان و فرهیختگان جهان اسلام دلسوزانه به عنوان یک موضوع جهاد گونه در مسئله وحدت وارد شدند می توان امیدوار بود به آنکه تقریب مذاهب اسلامی به نتیجه و نقطه قابل قبولی خواهد رسید و در مقابل هرگونه سستی می تواند مشمول زمان شود و وحدت را به حاشیه ببرد و از توسعه ای که در جهان اسلام در حال رخ دادن است، وحدت یکی از ملزومات آن است، جلوگیری می کند، فلذا باید همگان توسعه و پیشرفت جهان اسلام آن را افزایش دهند.
انتهای پیام/
منبع: تقریب
کلیدواژه: جهان اسلام
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.taghribnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تقریب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۸۱۰۸۰۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
امام صادق(ع) پرچمدار ترویج معارف شیعه و مبارزه با تحریف دین بود
ایسنا/اصفهان یک کارشناس مسائل دینی گفت: تبلیغ امامت و تبیین این مسئله بهعنوان یکی از اصول اساسی دین اسلام، بیان احکام دین به روش فقه شیعه، تفسیر قرآن به روال بینش شیعی و وجود تشکیلات پنهانی ایدئولوژیک و سیاسی، از نکات برجستۀ زندگی امام صادق(ع) بود.
حجتالاسلام محمدرضا احمدی، در گفتوگو با ایسنا و با اشاره به اینکه چند ویژگی در سیره و شخصیت امام صادق(ع) بارز و واضح است، اظهار کرد: مبارزه، علم و دانش و راهاندازی تشکیلات، سه عنصر بارز در سیره امام صادق(ع) بود که از این بین تنها درباره علم و دانش امام صحبت شده که البته درباره ویژگی علم و دانش ایشان باید توجه داشت که جمع علمی امام صادق(ع) و زمینه آموزشی که ایشان فراهم کرده بود، در تاریخ زندگی ائمه(ع) بینظیر بود. همه اصول و مفاهیم اصیل اسلامی که طی سالها تحریفشده بود توسط این امام بزرگوار به شکل صحیح و درست بیان شد.
او ادامه داد: ویژگی دیگر امام صادق(ع) که کمتر درباره آن صحبت شده، مبارزات ایشان بود. امام صادق(ع) مشغول یک مبارزۀ دامنهدار و پیگیر برای روی کار آوردن حکومت علوی بود. اما سومین ویژگی در سیره امام صادق(ع) راهاندازی تشکیلات توسط ایشان بود؛ به این معنا که این حضرت، مجموعه عظیمی از مردم را که حامی، علاقهمند و معتقد به حکومت علوی و امامت امام صادق بودند را از سراسر دنیای اسلام گرد آورده بودند. وکلا و نمایندگان ایشان در سراسر دنیای اسلام آن زمان از شمال آفریقا تا مدیترانه و ایران آن زمان حضور داشتند تا از یکسو موارد و دستورات مورد نیاز را از امام به مردم برسانند و از سوی دیگر برای سوالات، شبهات و مسائل دینی خود به آنها مراجعه کنند.
این کارشناس مسائل دینی با بیان اینکه امام صادق(ع) با راهاندازی چنین تشکیلاتی ۱۸ سال با حکومت بنی امیه مبارزه کردند، گفت: در زمانی که پیروزی بر بنیامیه قطعی بود، بنی عباس بهعنوان یک جریان مذهبینما و فرصتطلب آمدند و میدان را گرفتند. درواقع حکومت بنی عباس با شعارهای اهلبیت(ع) روی کار آمدند یعنی در ظاهر، آل علی و عملشان بنی امیه بود؛ به همین دلیل امام صادق(ع) در زمان حکومت بنی امیه مبارزه را صریح و بدون پردهپوشی انجام میدادند، چراکه حاکمان بنی امیه آنقدر سرگرم بودند که فرصتِ آمدن سراغ این امام بزرگوار را نداشتند، درحالیکه بنی عباس یک حکومت پر از تزویر، نیرنگ و در عین حال زیرک بود. حکومت بنی عباس بود که انقلابی که امام صادق(ع) ایجاد کرده بودند را منحرف کرد، بهطوریکه تا ۳۰ سال بعد، مردمِ نواحی دوردستِ اسلام فکر میکردند این حکومت، آل علی است و خبر از غاصب بودن آنها نداشتند.
احمدی اضافه کرد: در واقع امام صادق(ع) دو دوره را در زندگی خود طی میکنند؛ دوره اول از سال ۱۱۴ تا خلافت منصور که دوران آسایش و گشایش اهلبیت(ع) است و دوره دوم دوره از خلافت منصور تا شهادت امام صادق(ع) که دوران سختی ایشان است.
او با اشاره به اینکه چند نقطه و کار برجسته در زندگی امام صادق(ع) وجود دارد، در توضیح آن چنین بیان کرد: تبلیغ امامت و تبیین این مسئله بهعنوان یکی از اصول اساسی دین اسلام، بیان احکام دین به روش فقه شیعه، تفسیر قرآن به روال بینش شیعی و وجود تشکیلات پنهانی ایدئولوژیک و سیاسی، اقدامات برجستۀ این امام بزرگوار بود. امام صادق(ع) همچون سایر ائمه(ع)، نقطه مهم تبلیغ خود را بر مسئله امامت استوار کرده بودند و در این زمینه روایات زیادی از ایشان نقل شده است.
این کارشناس مسائل دینی با بیان اینکه تبلیغ احکام دین به روش شیعه در سیره امام صادق(ع) پررنگتر از سایر ائمه است و به همین دلیل فقه شیعی را «فقه جعفری» نامیدهاند، گفت: فقه اسلامی از سالهای اولیه به دو جریان کلی تقسیم شد؛ یکی جریان فقه وابسته به دستگاههای حکومت که اغلب حقیقت و اصول دینی را بنا به مصلحت و خواست دستگاههای سیاسی تحریف میکردند. بنابراین رویارویی فقه جعفری در برابر فُقهای رسمی نه تنها یک اختلاف عقیده ساده، بلکه از یکسو صلاحیت نداشتن حکومت برای در دست داشتن زمامداری و از سوی دیگر موارد تحریف اصول دین را عیان میکرد.
احمدی افزود: امام صادق(ع) در دوره خود بیشترین تعداد شاگردان را در زمینه فقه اسلامی به روش شیعی پرورش دادند و کمکتشکیلات عظیمی که قبلا بیان شد را به سراسر عالم اسلام برای پاسخگویی به مردم فرستادند، که این موضوع در گسترش اسلام شیعی و رفع شبهات و اقدامات دستگاههای حاکم تأثیر زیادی داشت.
انتهای پیام